KH Wurtz

{"type":"root","children":[{"type":"paragraph","children":[{"type":"text","value":"In een van mijn favoriete boeken, The Craftsman van Richard Sennet, wordt klei gepresenteerd als het puurste materiaal en het dichtst bij de mens zelf. Dit komt omdat in de Griekse mythologie de mensen door Prometheus uit stof en water werden geschapen, terwijl Athenea de levensadem in hen inademde. Deze scheppingsmythe is uiteraard terug te vinden in veel andere oude en moderne geloofsovertuigingen, van het christendom tot de oude Inca's. Er lijkt een algemene neiging te bestaan om de menselijke vorm in verband te brengen met dit meest fundamentele materiaal. En dat komt omdat voordat er metaal vervalsingen waren, voordat er glasblazers waren, potten in ovens werden gebakken. Het is een van de oudste materiaal technieken die we kennen waarbij de verwerking van een bestaand materiaal resulteert in een andere toestand van de materie zelf."}]}]}

Er zijn zoveel verschillende soorten klei, afhankelijk van de regio en tijd, dat er net zo veel ‘soorten’ aardewerk en keramiek bestaan. Het gooien van klei en alle kleine variaties in materiaal, hantering en afwerking zijn door de eeuwen heen geperfectioneerd. De toevoeging van een glazuur of slip lijkt soms helemaal op een alchemistisch proces en resulteert in een groot aantal tinten en afwerkingen. Er is de bekende zachtgroene celadon maar ook de ruigere Japanse raku.

Het beheersen van slechts een paar technieken is iets dat jaren achter het stuur vergt om tot in de perfectie te komen. Zoals bij de meeste ambachten had een meester in aardewerk gewoonlijk een of twee leerlingen in zijn atelier. Er is vandaag de dag niet veel veranderd, want als het om het leren van een techniek gaat, kun je deze het beste met de hand leren en niet uit het hoofd.

In het geval van K.H. Würtz, de band overstijgt die van meester en leerling, Aage en Kasper Würtz zijn niet zomaar vader en zoon, maar hebben in diezelfde volgorde de rollen van leerling en meester verwisseld:

'' KH Würtz ontstond in 2009, toen Kasper en ik van rol wisselden. Hij nam de leiding en verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van glazuur over. Mijn verantwoordelijkheid beperkte zich tot mijn kerncompetentie: mijn liefde voor klei op het wiel. Het veld tussen het glazuur en de vorm is een gemeenschappelijke speeltuin waar de energie sprankelt. ''

Aage begon in de jaren 70 te werken als keramist. Zijn belangrijkste inspiratiebron en invloeden waren het atelieraardewerk van Leach, dat grote erkenning had gekregen omdat het zich afkeerde van de massaproductie. Aage begon zelf als leerling in een pottenbakkerij in Juttland die keramische lampen produceerde. Begin jaren 80 richtte hij zijn eigen keramiekatelier op, maar met de komst van wit klinisch porselein in de jaren 90 nam hij een korte pauze – in de veronderstelling dat hij aan de pottenbakkersschijf zou ontsnappen – maar tegen de eeuwwisseling had hij intuïtief het gevoel dat er was een opleving voor meer organisch ogende keramiek. Hij nam weer het stuur over en begon weer te doen waar hij het meest van hield, dit keer met nieuwe input van Kasper.

Kasper Würtz had Deense literatuur gestudeerd aan de universiteit van Aarhus, maar hij verliet zijn studie om zich bij zijn vaders atelier aan te sluiten. Daar leerde hij alle bijzonderheden uit de eerste hand van Aage en bleek een aangeboren bekwaam keramist te zijn. Zijn specialiteit werd het glazuurproces, dat hij heeft verbeterd, geavanceerd en geactualiseerd. Zoals eerder gezegd kan de beglazingsprocedure lijken op een alchemistische test; de zachte kleuren en de gebarsten en gespikkelde texturen K.H. Waar Würtz zo bekend om is geworden, is deels te danken aan Kaspers onvermoeibare pogingen om pigmenten te mengen en te dippen. Hij voegt vaak extra elementen toe, zoals kristallen en ijzervullingen die met een spons of spuitpistool worden gegooid of aangebracht. Wanneer ze een einde vinden waar ze van houden, zullen ze proberen het keer op keer na te spelen:

'' Vóór het brandproces voegen we onstabiele elementen toe. De transformatie van het uiteindelijke bakken vergroot de glazuurvariaties met een toevallig element. De mooiste ‘gebeurtenissen’ proberen we nederig dag na dag opnieuw te herhalen. Als tegenwicht hebben we de vaste baktemperatuur als balanceersysteem op de snede van een mes. Het is de beste plek om te werken in onze zoektocht naar perfectie, met het stabiele stoken als uitgangspunt. ''

{"type":"root","children":[{"type":"paragraph","children":[{"type":"text","value":"Kasper is tevens zakelijk hoofd en creatieve ontwikkelingsstrateeg van het bedrijf. Hij streeft ernaar het bedrijf uit te breiden zonder dat dit ten koste gaat van de kwaliteit of aandacht voor detail. Hun grote doorbraakmoment kwam toen ze werden gecontacteerd door René Redzepi van het wereldberoemde restaurant "},{"type":"link","url":"http://noma.dk/","title":null,"target":"_blank","children":[{"type":"text","value":"Noma"}]},{"type":"text","value":". Ze begonnen in 2006 met het maken van op maat gemaakte borden voor de gerechten van het restaurant. Noma's benadering van eten en de presentatie ervan resoneerde diep met de waarden van K.H. Würtz. De ervaring vervulde hen allebei met trots en nederigheid, omdat ze vereerd waren om te zien hoe hun keramiek dag in dag uit werd gebruikt in plaats van dat het op de planken stof zat te vergaren. Op de vraag wat hij morgen gaat doen, antwoordt Aage eenvoudigweg:"}]},{"type":"paragraph","children":[{"type":"text","value":"'' Morgen ga ik mijn best doen om het perfecte stuk aardewerk te maken. En werk eraan dat de kennis over de productie van ons ambacht levend kan blijven – zodat KH Würtz zijn vitaliteit in de toekomst kan behouden. ''"}]}]}

Meer van K.H. Het keramiek van Würtz is te zien op hun website.

Interviewfragmenten zijn afkomstig uit The Art of Plating.

Foto's door Gentl & Hyers en Stine Christiansen.

Tekst door Sara Martín Mazorra.

Ons blog